Moja mizeria zawsze wychodzi idealnie. Wiem, jakich błędów unikać

Mizeria jest surówką, którą doskonale pamiętam z domu rodzinnego. Do niedzielnego obiadu pojawiała się bardzo często, w zasadzie na zmianę z sałatą w sosie śmietanowym. Niezbyt za nią przepadałam, bo zawsze pełna była wody i dość mdła. W ostatnim czasie jednak skusiłam się na nią w restauracji i ze zdumieniem odkryłam, że prosty dodatek potrafi smakować o niebo lepiej, niż zapamiętałam. Doczytałam w różnych kulinarnych źródłach i już wiem dlaczego.

Co jest istotne przy robieniu mizerii?

Moja mama lubi proste gotowanie. W przygotowaniu kultowej surówki ze śmietaną pomijała jednak jeden ważny etap. Chodzi o solenie ogórków na samym początku. Przyprawa sprawia, że z warzywa uwalnia się woda i jeśli zrobimy to już po dodaniu sosu, całość będzie pływać i straci na smaku.

Z domu rodzinnego pamiętam jeszcze, że sól była jedyną przyprawą, którą się do mizerii dodawało. To także błąd, bo odrobina pieprzu oraz ocet winny wspaniale budują smak tego obiadowego dodatku i powodują, że przestaje być nijaki. Nie zapominajcie o tych prostych krokach.

Jak zrobić pyszną mizerię?

Do swojej surówki wykorzystuję długie ogórki szklarniowe. Mają dość cienką skórkę, więc mogę pominąć ich obieranie. Możecie jednak z powodzeniem wziąć pojawiające się już powoli na bazarkach ogórki gruntowe – z nimi też uzyskacie zadowalające efekty.

Możliwe modyfikacje mizerii

Jeśli chcecie, aby surówka z ogórka była lżejsza, możecie do niej zrobić sos na bazie jogurtu naturalnego lub połączyć wspomniany nabiał ze śmietaną w proporcjach 1:1. Tez będzie smacznie.

Eksperymentowałam z różnymi wersjami sosu w ostatnim czasie i odkryłam, że niezwykle satysfakcjonująca w smaku może być też mizeria kokosowa. Do jej zrobienia wykorzystuje się roślinną śmietanę kokosową (zamiast tradycyjnej). To już jednak smak dla amatorów kulinarnej ekstrawagancji.